χιλιοκράτωρ

-ορος, ὁ, Μ

αυτός που διοικεί χίλιους άνδρες, χιλίαρχος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < χιλι(ο)-* + -κράτωρ (< κράτος, κρατῶ, βλ. και λ. αυτοκράτορας), πρβλ. πλουτο-κράτωρ].